در سطح جامعه برای بهبود شرایط خانواده ایرانی نیازمند گفتگو هستیم
رییس انجمن جامعه شناسی ایران دفتر قم از برگزاری طرح گفتگوی ملی خانواده در قم با حضور آزاد چهار گروه از اقشار جامعه که فعال یا مرتبط و یا مسولیت در حوزه زنان و خانواده دارند خبر داد.
کد خبر: ۶۵۴۷۸۸
تاریخ انتشار: ۲۲ شهريور ۱۳۹۷ - ۰۰:۳۵ 13 September 2018

مجری این طرح در استان قم که با همراهی امور بانوان و امور اجتماعی استانداری برگزار میگردد میگوید طی تفاهمنامه بین معاونت زنان رییس جمهوری با انجمن جامعه شناسی ایران طرح ملی گفتگوی خانواده در راستای دغدغه های مقام معظم رهبری، سلامت خانواده و ترویج فرهنگ گفتگو درباره مسایل مبتلا به خانواده زنان و توانمندسازی آنها در هر استان با حضور افراد دانشگاهی، کارشناسان دولتی،فعالین سازمانهای غیر دولتی و زوزنامه نگاران فعال در عرصه مسایل زنان کودکان و خانواده، کارشناسان میدانی و مددکاران دستگاههای اجرای استانن بهزیستی امور بانوان دادگستری، افرادی سازمانهای مردم نهاد و پژوهشگران و حتی زنان خانه دار برگزار میگردد.

عبدالله باقری رییس انجمن جامعه شناسی استان قم اضافه کرد: یکی از مسایل اساسی در جامعه ما این است که، خانواده و گروه های خویشاوندی دیگر نمی توانند یگانه پناهگاه افراد جامعه باشند. جامعه ای پر از رسانه ها و پیام ها، جامعه ای با انواع مشکلات و تعارضات، چنین وضعیتی بسیاری از خانواده ها را در حمایت از اعضایشان درمانده ساخته است.

برگزاری طرح گفتگوی ملی خانواده در قم

این در شرایطی است که از یک طرف شهروندان در گروه های گوناگون: سنی، جنسیتی، اجتماعی و درآمدی انتظار دارند در همه ابعاد: جسمی، روانی و اجتماعی در سلامت زندگی کنند و اطمینان داشته باشند که فرزندان شان نیز در سلامت، رفاه و آسایشی، حتی بهتر از خودشان زندگی خواهند کرد.

از طرف دیگر، دستگاه های سیاست گذاری و اجرایی مرتبط با امور خانواده، به شدت بخشی و مرکز گرا بوده و در شناسایی ، اولویت بندی و جستجوی راه حل و مداخله، نگاهی از بالا به پایین و یکسان ساز دارند و همزمان، با محدودیت در نیروی انسانی چالاک و انعطاف پذیر و بودجه کافی دست به گریبان اند و مجموعا، ناتوان از ورود علمی و پایداربه ابعاد گوناگون مسائل خانواده در جامعه امروز ایران هستند.

این در حالی است که یافته های دانش جامعه شناسی نشان می دهد کم هزینه ترین و موثرترین راه ورود به شناسایی و حل بنیادی مسائل اجتماعی و از جمله امور خانواده در ایران امروز ، ایجاد بستر دائمی برای گفت وگوی رویارویی، چهره به چهره، مهربان، متین و مستدل در میان گروه ها اجتماعی گوناگون است .گفتگویی در مقیاس محلی و محله ای میان: والدین و فرزندان، زنان و شوهران، مربیان وکودکان، معلمان و دانش آموزان، سالخوردگان وجوانان، و...

در چنین شرایطی ایجاد ساز و کارهای مناسب برای گفتگوی ملی خانواده، اولین گام اساسی است که مرحله اول آن، به مسئله یابی مشارکتی در جهت شناسایی و اولویت بندی مسائل خانواده در مقیاس استانی اختصاص خواهد داشت.

ایشان هدف این طرح را شناسایی و اولویت بندی مسائل مرتبط با خانواده در بستر واقعیت های محلی و راه حل ها وپیامدهایی است که تاکنون تجربه شده است.ایجاد نوعی وفاق برای ورود عملی_کاربردی، برای مساله یابی وجستجوی راه حل برای آسیب ها به شیوه علمی واثر بخش است.

کارگاه های مسئله یابی مشارکتی را در،سی ویک استان کشور انتخاب صاحب نظران و فعالین حوزه خانواده در استان) 30 تا 40 نفر( به طوری که تنوع جنسی، سنی،گرایش های سیاسی، قومی، مذهبی را پوشش داده و نمایندگان شوراهای اسلامی ، فعالین سازمان های مردم نهاد حوزه های )خانواده، کودکان و زنان( روزنامه نگاران، فعالین انجمن های دانشجویی،وکلا، کارشناسان دستگاه قضائی،کارشناسان مراکز مشاوره) دادگستری،بهزیستی،آموزش وپرورش(، خدمات درمانی و مددکاری، هنرمندان مرتبط با مساله، و... در آن جمع حضور داشته صدای شان شنیده شده و تنوع آنان کمک کند تا با خرد جمعی کلیشه های معمول شکسته شود.

برگزاری طرح گفتگوی ملی خانواده در قم

دکتر عبدالله باقری معتقد است که ایران در قرن بیست و یکم هنوزاز جامعه ای متکی به گفتگوی ساختارمند، فاصله دارد. آنچه بیشتر در عرصه خرد (خانواده)، میانه (اجتماعات محلی و محله ای) و کلان (جامعه) در جریان است. نوعی «گفتن» از طرف منبع قدرت و در طرف دیگر «نشنیدن» و یا «شنیدن و اطاعت کردن» از سر اجبار و در آخرین لحظات است.

این امر در هر سه عرصه پیش گفته قابل ردیابی است.

زمان کمی که اعضاء خانواده برای گفتگو در طول روز اختصاص میدهند.

اختلافات بین فردی که در سطح محله ها، مدارس و خیابان ها، نه از راه گفتگو بلکه با توسل به خشونت عریان حل و فصل می شود. نمونه های هرروزه آن است.

در سطح کلان، چالش های زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی وسیاسی، که درشرایط بسته بودن باب گفتگوی علنی و وسیع در فضای عمومی،که راه حل هایی پایدار برایشان قابل تصور نیست.از آن جمله اند.

بخشی ازاین مشکل در چهل سال اخیر، ناشی از نبود تمرین گفتگو در بستر نظام آموزشی از مهد کودک تا دانشگاه است که در آن، نظام آموزشی «بانکی» و نه «گفت و شنودی» حاکم است .که در آن مربی، آموزگار، دبیر و استاد همه متکلم وحده هستند و از سه پایه بینش، اطلاعات و مهارت، عمدتاً برانبوه اطلاعات و آن هم تا فصل امتحانات تاکید دارند. در نتیجه ، بینش و مهارت ها به ویژه آن چه در امر تسهیل گری فرایند گفتگوهای مرتبط با کودکان، نوجوانان و جوانان اهمیت دارد، به طور منظم غفلت شده است.

پیامدهای آن را در سطح خانواده، به صورت ناتوانی در مدیریت شکاف های نسلی روبه افزایش، کاهش مراودات رویاروی، اقنایی ومهربان، افزایش سهم شبکه های اجتماعی مجازی بر تصمیمات نسل جوان،
در سطح میانه به شکل پرخاشگری فردی و در سطح کلان به شکل اعتراضات آشکار و پنهان به چارچوب هایی است که دو نسل گذشته در برپایی آنان به درجه ای موثر بوده و در بستر آنها رشد کرده و بالیده اند.
برای برون رفت از شرایط بالقوه خطرناک فعلی: بستر سازی برای گفتگوهای توانمند سازعمومی وبین نسلی، اهمیت دارد.

گفتگوهایی که بینش های فقاهتی – عقوبتی و روان شناسانه رایج را کنار بگذارد و با کمک گرفتن از دانش جامعه شناسی بویژه در عرصه های جامعه شناسی انتقادی و مردم مدار، ملزومات لازم ،از جمله گروه تسهیل گران توانا و هماهنگ را برای هدایت این گفتگوهای توانمندساز را در همه استان های کشور فراهم آورد.

ریسس انجمن جامعه شناسی قم تاکید کرد بنای گفتگوی ملی خانواده این است که در سطح جامعه برای بهبود شرایط خانواده ایرانی نیازمند گفتگو هستیم همچنین گفتگوی بین نسلی هم از درون خانواده‌ها و سطح جامعه دنبال می‌کنیم.

اگر در سیاست‌گذاری‌ها جایگاه خانواده به درستی دیده نشود ممکن است به آسیب‌هایی دچار شویم که شالوده اجتماعی را تحت تاثیر قرار دهد.

باقری با اذعان به اینکه برخی تعمدانه برای دور کردن نسل‌ها و قطع گفت‌وگوی بین نسلی تلاش می‌کنند، افزود: مطالعات روی خانواده‌ها نشان داده ظرف یک دهه گذشته گفت‌وگو در خانواده‌های ایرانی از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه رسیده، در حالی که زندگی افراد موفق نشان می‌دهد، آن‌ها کسانی بودند که از خانواده‌های پر گفت‌وگو و پرقصه توانستند بر مشکلات پیروز شود.

 

منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار