حالا دیگر چند سالی می‌شود که مشتری ثابتش هستم؛ شاید بیش از پنج سال. مغازه جمع و جور لبنیاتی دارد، آن هم از نوع محلی اش. انصافاً هم کار و بارش خوب است و البته نه به قول بازاری‌ها سکه اما با محصولات تازه و دست اول و نسبتاً باکیفیتش در محله، تعداد قابل توجهی مشتری به مغازه اش رفت و آمد دارند و مایحتاج خود را از همین جا تأمین می‌کنند.
به عنوان یک مشتری همیشگی، احساسم این است که مهم علت رونق کسب و کارش، جدای از کیفیت خوب محصولات، خوش برخوردی و اخلاق محترمانه صاحب مغازه است؛ چیزی که به نظر می‌رسد حداقل در میان بخشی از فروشندگان و کاسبان این روزهای شهرمان، تا حدی کمیاب شده و بلکه گاه نایاب شده به ویژه دراوضاع و احوال فعلی اقتصادی که اعصاب و آرامش چندانی هم برای بسیاری از مردم باقی نمانده است.
حدیث معروفی از حضرت رسول(ص) وجود دارد که حتماً خیلی از ما هم آن را شنیده ایم «کاسب حبیب خداست» و حقیقتاً کاسبی که خوش اخلاق و با انصاف است بیش از سایر افراد جامعه، مورد عنایت حضرت حق است.
در آموزه‌های دینی نیز ما آنقدر درباره اهمیت و لزوم خوش خلقی و آثار و برکات آن به ویژه در خدمت رسانی به مردم و راه انداختن کار خلق الله، سخن گفته شده که شاید تاکید بیش از حد در این خصوص ، مصداق بارز اطاله کلام باشد، اما با این حال گاهی احساس می‌شود که تذکر و یادآوری برخی مسایل به ظاهر تکراری به منظور دست یابی به شاخصه‌های یک جامعه بهتر و زیباتر ، خود یک ضرورت است.
پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «خوش خلقی نشانه دین است و رزق و روزی افراد را زیاد می‌کند».
نه فقط کارشناسان دینی که امروزه اقتصاد دانان نیز به طرح و بیان این نکته اصرار دارند که خوش برخورد بودن در ایجاد انگیزه، تقویت بُعد صداقت و تلاش مضاعف در بین آحاد جامعه و در نهایت رشد و توسعه اقتصادی، نقش بسیار مهم و تاثیرگذاری دارد و این که نه فقط پیامبر (ص) بلکه دیگر ائمه اطهار(ع) از جمله امام صادق(ع) تاکید می‌نمایند که حُسن خلق، رزق و روزی را زیاد می‌کند، اشاره به همین واقعیت جامعه انسانی است.
به دیگر سخن، خروجی و دستاورد توجه به این مهم در فعالیتهای مربوط به کسب و کار آن است که افراد جامعه بیشتر به همدیگر احترام گذاشته و سرمایه اعتماد اجتماعی که موتور محرکه رشد و ترقی هر جامعه ای محسوب می‌شود، روز به روز افزایش می‌یابد.
طبعاً جامعه ای که چنین سرمایه ای در اَنبان خود داشته باشد در بسیاری از عرصه‌ها، نمودهای شکوفایی اش بارزتر شده و مراحل رشد و پیشرفت را با گام‌های استوارتری برمی دارد.
این نکته در واقع ترجمان امروزی از فرمایش گهربار صادق آل محمد (ص) است که در پاسخ به سوال یکی از شاگردان فرمود: «هر صنعت‌گر و صاحب شغلی ناگزیر باید سه خصوصیت داشته باشد تا کار و کسب او رونق پیدا کند؛ اول این‌که در کار خود ماهر باشد، دوم این‌که در کار خود امانت به خرج دهد و سوم این‌که خوش برخورد و خوش رفتار باشد».
عنایت و اشراف به انبوه تعالیم و توصیه‌های صادره از ناحیه حضرات معصومین (ع) در این باره در این مجال کوتاه نمی‌گنجد اما آن چه مسلم است این که دانستن این مسایل یک بخش از قضیه است و مساله و بخش مهم تر عمل کردن به این رهنمودهاست که لازمه نیک فرجامی یک جامعه است.
به دیگر سخن قاطبه جامعه ما در مقام سخن، این بیانات نورانی را کاملاً قبول داریم اما نیاز به باوری قلبی است در این راستا و از آن مهم‌تر همتی عملی که آن‌ها را در جای جای زندگی مان به خصوص در نوع برخورد با شهروندان و خاصه در مقام کسب و کار، عملیاتی سازیم.
