حضور فعال حجت الاسلام دانشی در جلسات هنری و فرهنگی قم و نیز آشنایی وی با هنرهایی چون ادبیات و تئاتر سبب ایجاد روابط حسنه ای با اصحاب فرهنگ و هنر قم شد، ولی نبود بودجه جهت حمایت از محصولات فرهنگی سبب شد تا ارشاد قم تنها به یک نهاد نظارتی تبدیل شود و نقش مهمی در تولید آثار فرهنگی و هنری نداشته باشد.
به گزارش تابناک قم، مدیر کل ارشاد قم باید استعفا دهد، این جمله آیت الله محمد یزدی است که در نشست خبری هفته گذشته با اصحاب رسانه آن را گفت. اگر مدیرکل ارشاد قم به ذهنش خطور می کرد برگزاری یک اجرای موسیقی در قم آن هم به مناسبت هفته دفاع مقدس این همه تبعات منفی برای او و دولت دارد، هرگز مجوز برگزاری آن مراسم را امضا نمی کرد. برنامه ای که دولتی ها به آن اجرای موسیقی می گویند و منتقدان آن را کنسرت می دانند. هرچند تیغ انتقادات به محتوای خود برنامه برنمی گردد بلکه همه نارضایتی ها و اعتراض مراجع معظم تقلید همچون آیت الله مکارم شیرازی، آیت الله صافی گلپایگانی، آیت الله نوری همدانی و همچنین اعضا جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به رفتار خلاف شرع و اخلاق رخ داده در حواشی آن برنامه بود. نتیجه اعتراض علما، روحانیون و مردم قم در خصوص برگزاری این مراسم، چیزی نبود جز استعفای حجت الاسلام عباس دانشی که با موافقیت فوری وزیر ارشاد نیز مواجه شد. اتفاقی که با انتخاب سومین مدیرکل ارشاد طی چهار سال زمان حضور یک دولت ، احتمالا به یک رکورد تبدیل شود !
مدیران دوساله
وقتی به سابقه مدیریت اداره ارشاد قم برمی گردیم با مدیرانی مواجه می شویم که هریک به طور میانگین بیش از دو سال در این سمت باقی نماندند! از استادآقا گرفته تا اسماعیلی طبا و ایزدپناه. دانشی نیز که مردادماه سال گذشته پشت این میز نشست، مجبور شد برگه استعفای خود را کمی بیش از یکسال بنویسد و مدیریت ارشاد قم را به دیگران واگذار کند. البته این کوتاه بودن مدیریت در ارشاد به کوتاه مدتی مدیریت استاندار برمی گردد و دلیل آن به شرایط سیاسی قم برمی گردد و همین موضوع برای قم ایجاد آسیب کرده است . البته عده ای این تغییر استاندارها را ناشی از دخالت علما می دانند در حالی که هیچ ربطی به علما ندارد و در طول این سال ها تنها در استعفای آقای دانشی بود که یکی از علما در آن نقش داشت.
از ابتدای دولت یازدهم تاکنون دو مدیر در اداره ارشاد قم روی کار آمدند؛ ایزدپناه و دانشی. مهم ترین اتفاق در عرصه هنر در این دولت، کاهش بودجه های مالی برای حمایت از هنرمندان بود. به عبارت دیگر بودجه هایی که برای حمایت از پروژه های فرهنگی و تولید اثر که معمولا در سفرهای استانی در نظر گرفته می شد، در این دولت قطع شد. هنر زمانی زاینده است که در آن تولید و آموزش صحیح رخ دهد و در این دولت مهم ترین رکن هنر که تولید است، تعطیل شد و این باعث نارضایتی هایی از فضای کلی ارشاد قم چه در دولت ایزدپناه و چه دانشی شد. در این وضعیت هر مدیری سعی می کند با ارتباط هایی که بین خود و سایر نهادها و هنرمندان ایجاد می کند، این خلا را جبران نماید.حجت الاسلام دانشی در این زمینه موفق بود و به گفته برخی از هنرمندان قمی هم حسن خلق داشت و هم روابطش با طیف هنرمندان مطلوب بود؛ علی رغم اینکه هنر در دولت یازدهم تعطیل شد و اتفاق جدی در این دولت نیفتاد !
کار مهم دانشی
حضور فعال دانشی در تمام جلسات هنری و آشنایی وی با هنرهایی چون ادبیات و تئاتر در این روابط حسنه تاثیر زیادی داشت. شاید بتوان مهم ترین اتفاق در دوره مدیریت دانشی را افتتاح تالار مرکزی شهر دانست که با تعطیلی طولانی مدت آن، جلوی برجسته شدن این اتفاق مهم گرفته شد. هم چنین یکی از وعده های مهم دانشی انتقال اداره ارشاد از ساختمان شهید آوینی بود تا این ساختمان در اختیار انجمن های هنری و ادبی قرار گیرد. چرا که از زمان به سرکار آمدن دولت یازدهم ساختمان هایی که در اختیار انجمن ها قرار گرفته بود، از آن ها پس گرفته شد و گروه های هنری برای برگزاری مراسمات خود با معضل جدی مواجه بودند. به طوری که برای مثال جلسات انجمن شعر در دفتر مدیر ارشاد برگزار می شد!
آقای ایزدپناه هم در شرایط سختی مدیریت ارشاد را برعهده گرفت. شرایطی که مدیران قبل از او با آن روبرو نبودند ، و با عدم توجه دولت به تخصیص بودجه های فرهنگی نتوانست انتظارات را جواب دهد. اخلاق آقای ایزدپناه هم به اذعان برخی از اصحاب فرهنگ و هنر قم ، اجتماعی نبود و ارتباط مطلوبی با طیف هنرمندان برقرار نکرد. البته از نظر میزان فعالیت تفاوتی با دانشی نداشت چرا که هر دو اسیر بی پولی و عدم تخصیص بودجه بودند و مجبور بودند در حوزه نظارتی فعالیت کنند. در حقیقت در دولت یازدهم ارشاد تنها به یک نهاد نظارتی تبدیل شده است و نقش مهمی در تولید آثار هنری ندارد.
استعفای دانشی نشان داد که دولت یازدهم دولتی نیست که پای مسئله ای بایستد. اگر این اتفاق در دولت قبل رخ می دادف مسلما پای مدیر او خود می ایستادند. به نظر می رسد آقای دانشی مجبور شد که خود را قربانی کند تا تنشی ایجاد نشود و ترکش های این موضوع به وزیر نخورد. خودش هم می دانست که کسی از او دفاع نخواهد کرد!
منبع: قم نا
