حجت‌الاسلام احمد زادهوش
حضرت علی اکبر(ع) بنا بر نقل معروف در یازدهم شعبان سال 33 هجری قمری در شهر مدینه منوره دیده به جهان گشود و همه ما این فرمایش معروف سیدالشهدا(ع) درباره فرزند برومندشان در روز عاشورا را بارها شنیده‌ایم که «علی اکبر شبیه‌ترین مردم به پیامبر(ص) از نظر خلقت و اخلاق و رفتار و منطق و سلوک بوده است.»
حضرت در جای دیگر می‌فرمایند: «هر وقت دلمان برای رسول الله(ص) تنگ می‌شد، مشتاق زیارت علی اکبر(ع) می‌شدیم و زیارت و ملاقات علی اکبر(ع) بود که دلمان را در فراق پیامبر(ص) تسلی می‌بخشید.»
محی الدین ابن عربی، عالم سنی مذهب و بنام جهان اسلام با اشاره به فرمایش امام حسین(ع) در روز عاشورا درباره علی اکبر(ع) می‌گوید که من از این سخن حسین بن علی(ع) عصمت علی اکبر(ع) را استنباط می‌کنم.
ارزش معنوی این آقازاده بزرگوار به آن میزان است که امام حسین(ع)، زندگی پس از او را شایسته مرگ می‌داند.
گرچه سیر زندگی بزرگانی چون حضرت علی اکبر(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) در طول تاریخ تحت الشعاع زندگی سیدالشهدا(ع) و قیام عاشورا قرار گرفته و چندان از آنها مطالبی نقل نشده است اما همین اندک اطلاعات تاریخی به ما می‌گوید که این جوان شایسته و با کرامت چنان شاخصه‌های مهمی داشته که باعث قوت قلب امام حسین(ع) و به قول معروف میوه زندگی حضرت توصیف شده اند.
در واقع پاکی و طهارت و عصمت حضرت علی اکبر(ع) در سایه تاسی و الگوبرداری و شبیه شدن به پیامبراکرم(ص) و امیرمومنان علی(ع) باعث شده که ایشان به چنین مقام رفیعی دست یابند که به الگو و اُسوه نه فقط جوانان مسلمان و شیعه بلکه هر جوان آزادی خواه و حق طلبی در سراسر جهان تبدیل شوند.
این که در مثل معروف می‌گویند در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است، یکی از مصادیق بارزش زندگی حضرت علی اکبر(ع) است. گرچه ایشان پیامبر نبودند اما شبیه ترین مردم به آخرین و والاترین پیامبر الهی بوده و در تاسی به سیره نبوی و علوی به الگوی ماندگار تاریخ تبدیل شدند.
زندگی این بزرگوار به خوبی ثابت می‌کند که می‌شود جوان و زیبا و قدرتمند و ثروتمند بود اما نه تنها در دام گناه و معصیت نیفتاد بلکه در مسیر عصمت اکتسابی تا بدان جا پیش رفت که شبیه ترین خلق به رسول الله(ص) از نظر گفتار و کردار و رفتار، سیرت و صورت شد.
ایشان از دوران نوجوانی، مجموعه‌ای از خوبی‌ها و فضیلت‌ها و نمونه‌ای روشن از فضایل عترت پاک پیامبر(ص) بودند به گونه‌ای که حتی دشمن لعینی چون معاویه هم به فضایل ایشان اقرار داشته است.
این که قرآن کریم از ما خواسته الگو و اُسوه خویش را پیامبر(ص) قرار دهیم، این را ائمه(ع) نه فقط در زندگی خود بلکه در مورد نزدیک ترین افرادشان رعایت کرده و مثل علی اکبر(ع) والاترین اُسوه‌ها را به جامعه بشری به ویژه جوانان معرفی کردند.
باید توجه داشت که جوانی بهترین فرصت است برای رسیدن به کمال معنویت و سعادت و راهی که بزرگانی چون حضرت علی اکبر(ع) و ابوالفضل العباس(ع) فراروی همه جوانان و جوانمردان عالم قرار دادند، بهترین راهی است که این مقصود میسر می‌شود.
رمز رسیدن به هدف در این سیر و سلوک نیز صدالبته تقوا و تقویت معنویت در لحظه لحظه زندگی است و این که هیچ گاه از یاد خدا و اطاعت از ائمه اطهار(ع)، انجام واجبات و ترک محرمات غفلت نکنیم.
حجت‌الاسلام و المسلمین احمد زادهوش
استاد حوزه و رئیس جامعه المرتضی (ع)
