به گزارش تابناک قم، رشته بسکتبال با ویلچر را میتوان به نوعی گل سرسبد رشتههای ورزشی جانبازان و معلولین در قم دانست.
رشتههایی که به طور معمول زیر سایه رشتههای ورزشی افراد سالم قرار میگیرند و حداقل توجه را به خود معطوف میکنند اما بسکتبال با ویلچر چه در زمان حال و چه در زمان گذشته، چهرهای کاملا متفاوت نسبت به سایر رشتههای هم خانواده خود بروز داده است.
بسکتبال با ویلچر قم در حال حاضر با تلاشهای عدهای از علاقمندان به آن و با مشارکت بخش خصوصی به راه خود در سوپرلیگ بسکتبال با ویلچر ایران ادامه میدهد.
آنها در سالهای اخیر با تشکیل یک تیم حرفهای و چند منابع مالی قابل توجهی توانستند سری میان سرها درآوردند و به حد و اندازههای رقابت بر سر قهرمانی برسند.
تلاش آنها برای کسب موفقیت در سوپرلیگ طی سالهای ۹۱ و ۹۲ در آخرین گام با شکست روبرو شد تا این ایده در اذهان اهالی این رشته به وجود آید که قمیها تیم رقابت بر سر قهرمانی در دور پایانی نیستند.
سال رویایی 93
با این حال، سال ۹۳ برای آنها به رویاییترین شکل ممکن پیش رفت و این بار بر خلاف همیشه، مرحله پایانی برای آنها پایان خوشی به همراه داشت.
وقتی ایثار در پایان روز دوم از مجموع روزهای سه گانه مرحله نهایی یکی از ۲ بازی خود را آن هم در قم باخته بود همه منتظر سومین ناکامی پی در پی نماینده قم در راه رسیدن به قهرمانی بودند اما همه چیز در روز آخر تغییر کرد.
سرنوشت قهرمانی سوپرلیگ بسکتبال با ویلچر طی ۲۰ ثانیه پایانی از آخرین بازی فصل تغییر کرد و جام قهرمانی که قرار بود راهی اصفهان شود به سمت قم تغییر مسیر داد و در قم باقی ماند تا ایثار ماهان تندیس، نخستین و تنها قهرمانی قم در لیگ برتر بسکتبال با ویلچر را از آن خود کند.
این موفقیت توانست بسکتبال با ویلچر قم را بر بام این رشته قرار دهد و زحمات علی خوشرفتار مدیر این و سایر نفرات را به ثمر بنشاند.
بخش بزرگی از این موفقیت مدیون حضور یک مربی موفق و کارکشته به نام عباس خاکی بود که پس از انحلال تیم داداشی کهریزک که سالها قهرمان بیرقیب بسکتبال با ویلچر ایران بود، به تیم ایثار ماهان تندیس قم پیوست.
ایثار ماهان تندیس، یک سال بعد...
پس از پایان پرافتخار ایثار در فصل ۹۳، آنها امسال به دنبال تکرار افتخارات هستند اما به نظر میرسد کار آنها نسبت به فصل گذشته پیچیدهتر است.
برای تیمی که بخش زیادی از نفرات تاثیرگذار خود در فصل گذشته را از دست داده و با تیمی دگرگون شده وارد مسابقات میشود، تکرار قهرمانی یک پروژه طاقت فرسا و دشوار خواهد بود.
نماینده بسکتبال با ویلچر قم علاوه بر حریفانی تا دندان مسلح نظیر حریفان اصفهان، اراکی و زنجانی حالا باید با مشکلات مالی نیز در پیکار باشد و واضح است که قهرمانی در چنین شرایطی آسان نخواهد بود.
گرچه مبالغ قرارداد بازیکنان تیم ایثار ماهان تندیس مبالغ بالایی نیست اما مجموع هزینه دستمزد بازیکنان و کادر فنی این تیم و نیز مخارج سفر ایثار در مراحل مختلف و اسکان در شهرهای مختلف، در نهایت بودجه قابل توجهی را برای ایثار میطلبد.
آنها برای تامین هزینههای خود در سالهای گذشته در منابع مالی بخش خصوصی و کمکهایی از سوی خیران استفاده میکردند و امسال نیز چشم امید آنها به حمایت ماهان تندیس به عنوان حامی مالی است.
باشگاه ماهان تندیس از سال گذشته حمایت خود را از تیم بسکتبال با ویلچر آغاز کرد و پس از واگذاری تیم فوتسال این باشگاه در لیگ برتر، فعالیت در بسکتبال با ویلچر تنها برنامه ورزشی ماهان تندیس محسوب میشود.
نتایج تیم ایثار ماهان تندیس در آغاز فصل جدید به علامت سوالهای جدیدی همراه بود زیرا آنها در یکی از ۳ مسابقه خود در اراک مغلوب میزبان شدند و با کسب عنوان دومی دور نخست از مرحله گروهی به کار خود پایان دادند.
برای تیمی که معمولا، فاتح بیرقیب مسابقات مرحله گروهی بوده و همگان این تیم را در مصاف با حریفان خود از پیش برنده میدانند، شکست در اراک به منزله شکسته شدن اقتدار ایثار بود اما این اقتدار چند هفته بعد به این تیم بازگشت.
آنها در دور دوم در حاشیه خلیج فارس و در بندر عباس بار دیگر به مصاف حریفان خود رفتند و علاوه بر پیروزی در هر ۳ مسابقه خود و بازگشت به صدر جدول، تیم هیئت بسکتبال استان مرکزی را که در بازی رفت مغلوب آن شده بودند با اختلاف حدود ۲۰ پوئن شکست دادند تا نشان دهند شکست در اراک حادثهای بیش نبوده است.
به نظر میرسد شاگردان عباس خاکی از شکست غافلگیرکننده در اراک درس خوبی گرفتهاند اما واقعیت این است که آنها راهی طولانی و پرسنگلاخ تا تکرار قهرمانی در پیش دارند و تغییراتی که این تیم در خود میبیند ممکن است چالش پیش روی آنها برای کسب جام را بیشتر کند.
بومی یا غیر بومی؟ مسئله این نیست
نماینده بسکتبال با ویلچر قم امسال در ترکیب خود بازیکن بومی ندارد. ایثار ماهان تندیس فصل گذشته در شرایطی قهرمان ایران شد که تعدادی از بازیکنان بومی در این تیم حضور داشتند اما سیاست این تیم در فصل جدید تغییر کرد.
علی خوشرفتار مدیرعامل باشگاه ایثار تصمیم گرفت تیمی در لیگ دسته دوم بسکتبال با ویلچر کشور روانه مسابقات کند که همه نفرات آن را بسکتبالیستهای قمی تشکیل دهند.
چند بازیکن فصل گذشته تیم قهرمان که بومی بودند نیز امسال به این تیم دسته دومی رفتهاند تا این تیم را به لیگ دسته اول برسانند و بدین ترتیب تیم لیگ برتری قم تهی از بازیکنان بومی شده است.
به گفته خوشرفتار، علت این امر اختلاف سطح فنی بسکتبالیستهای قمی با حد و اندازهای است که برای رقابت قهرمانی در لیگ برتر مورد نیاز است و باشگاه ایثار با راه اندازی و حضور تیمی در دسته دوم به دنبال افزایش تجربیات بازیکنان بومی و رشد فنی تدریجی آنها است.
پیش بینی میشود با ادامه این روند، بسکتبال با ویلچر قم سال آینده بتواند در لیگ دسته اول کشور نیز نمایندهای داشته باشد و نفرات بومی بسکتبال با ویلچر قم طی چند سال آینده بتوانند با رسیدن به تیم اصلی در لیگ برتر، علاوه بر اجرای فرآیند بومی سازی از نظر مالی نیز هزینههای این باشگاه را کاهش دهند.
نگاه مسئولان ورزشی و غیر ورزشی استان به باشگاه ایثار ماهان تندیس نیز باید نگاهی توام با دلسوزی بیشتر برای حمایت از رشتهای باشد که به عنوان مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر، برند ورزش قم در بخش جانبازان و معلولان است.