به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد در سوگ نوشته دکتر نریمان آمده است :
به نام خدایی که مرگ آفرید.
«حاج خوش اندیش»، ستارهای تابان در سپهر فرهنگ ایل.
گرچه از نهیبِ تازیانه مرگ، ذوی الحیاتی مصون نخواهد ماند؛ «مرگ میآید و تدبیری نیست» اما افولِ ستاره زندگانی برخی از عناصر که ستونِ خیمه فرهنگ ایل اند، دلگزا و تالُّم بار است.
در حکمت و عرفان، منزلت، قرب و ارج و اقتدار اجتماعی آدمها نه با مکیالِ مناصب و جاه و جلالِ دنیوی بلکه با معیارِ ادب اجتماعی و تعهد اخلاقی سنجیده میشود؛ چرا که جز مکارمِ اخلاقی، خصالِ پسندیده، روشنی دل، فروتنی در سلوک انسانی و خدمت به تودههای فرودست هرچه هست، غبارِ فراموشی به خود میگیرد و از صحیفه تاریخ محو میشود.
این داشتنیها همه بگذاشتنی ست
جز روشنی دل که نگهداشتنی ست.
به تعبیر سعدی شیخ شیراز: آنچه را نپاید دلبستگی را نشاید و این منطق روشن قرآن است که هرآنچه نزد شماست میرا و نامانا و تنها آنچه نزد خداست میماند. جان کلام اینکه حاج «خوش اندیش» یکی از عناصر و بانیانِ بنیانِ تعلیم و تربیتِ نوین در اقلیم ما بوده که با برافروختنِ چراغ دانایی و دانش فراراه متعلِّمان، نهالِ مدرسه را در قلبها کاشته اند تا این چنین از سایه سارِ وجود مبارکشان متمتع شویم و برخوردار.
مبادی آدابِ مستحسن بودند و متحلِّی به زیور تواضع و افتادگی که گفته اند:
افتادگی آموز اگر طالب فیضی.
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است.
آن رحیلِ جلیل ایل و خوبانی از این لَون متعلقِ به قبیله علم اند و به همین خاطر به تعبیر حکیمان دین، زنده اند و دیگران مرده که گفته اند: الناسُ موتی و اهلُ العلمِ احیاءٌ.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم، دوامِ ما.
آدمی و ابناء بشر در این دامگاه دنیاوی هرگز مادام العمر نخواهند ماند، اما آثار و ثمراتِ وجودی برخی بسان حاج خوش اندیش که رایتِ علم را برای معرفت افزایی برافراشته اند، هماره مخلدند و جاویدان.
رَوح و ریحان و رضوان مینوی برای آن معلِّم متخلِّقِ نامدارِ رهیده از خاک خواهانیم و ضایعه کوچ همیشگی شان را به بیت سوگوار آقایان خوش اندیش، خندان، اقارب، ایلِ اصیل طیبی و خانواده سترگ فرهنگیان تسلیت میگویم.
حسن ختامِ سوک نوشته ام را با ابیاتی از حکیم توس، حضرت فردوسی خاتمه میبخشم که:
جهان، یادگار است و ما رفتنی
به گیتی نماند به جز مردمی
به نام نکو گر بمیرم رواست
مرا نام باید که تن، مرگ راست.
کجا شد فریدون و هوشنگ شاه
که بودند با گنج و تخت و کلاه
برفتند و ما را سپردند جای
جهان را چنین است آیین و رای
و با این تک بیتیِ استاد شفیعی کدکنی زنده نام حاج خوش اندیش را تا سرای ابدیت بدرقه میکنیم:
یادشان، زمزمه نیمه شبِ خوبان باد
تا نگویند که از یاد، فراموشانند.
سیاوش نریمان ۱۴۰۳/۱/۲۸.
لازم به توضیح است مرحوم خوش اندیش از فرهنگیان و بزرگان ایل طیبی و مدتی هم ریاست آموزش و پرورش چاروسا را برعهده داشت که پس از چهار سال تحمل درد و رنج بیماری شب گذشته به دیار باقی شتافت .
تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، درگذشت این چهره برجسته علم و ادب و از بزرگان و مصلحین منطقه را به خانواده وی ، جامعه فرهنگی و مردم استان تسلیت می گوید .